เรื่องเล่าจากเพื่อน ตอนที่ 9 [เนส] พนังงานห้าง - เอกวิชาเล่าประสบการณ์ เรื่องเล่า ทั่วไป - จีโฟกาย.คอม (2024)

วันนี้เป็นคิวของเนสแล้วสินะ ก่อนอื่นต้องแนะตัวตัวก่อนผมชื่อเนส ถ้าพวกคุณ รู้จักพล รู้จักบ่อม ก็ขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า เราสามคนเรียนวิศวะสาขาเดียวกันครับ ผมเป็นเด็กในท้องที่ครับ หมายถึงมหาลัยที่ผมเรียนอยู่มันเป็นจังหวัดเดียวกับที่ผมเกิดและโตมา พูดง่ายผมนับว่าเป็นเจ้าถิ่น เรื่องที่เที่ยวถามผมได้เลย ว่าไปนั่น ส่วนเรื่องของผมที่จะมาโม้ให้ฟังในตอนนี้ อาจจะไม่ได้สนุกหรือเสียวเหมือนไอ้พวกที่เล่าไปก่อนหน้านะครับ เรื่องของผมมันเป็นเรื่องที่เบสิกมาก งั้นมาฟังกันเลย...

ทุกสุดสัปดาห์ผมจะกลับบ้านครับ บ้านผมกับมหาลัยห่างกันแค่ 20 กิโลเมตร นั่งรถสองแถวต่อเดียวจากมหาลัยก็ผ่านซอยหน้าบ้านแล้ว ผมเองเป็นชายหนุ่มตัวเล็กครับสูงแค่ 167 หนัก 53 จะมีอย่างเดียวที่พอโม้ได้คงเป็นฆวยที่ใหญ่โตพออวดคนอื่นได้ แต่มันดูไม่สมส่วนเลย ถ้าเทียบกับสัดส่วนร่างกาย เย็นวันศุกร์ผมก็นั่งรถสองแถวกลับบ้านปกติ แต่เหมือนนึกขึ้นมาได้ว่าต้องซื้อคอนแท็กเลนมาเปลี่ยน เลยต้องแวะห้างเพื่อจะเข้าไปซื้อพวกมันในศูนย์แว่น ผมเลยต้องลงรถกลางทาง ช่วงที่เดินในห้างเพื่อจะไปร้านศูนย์แว่น ผมเกิดปวดฉี่ครับ ห้องน้ำมันก็มีอยู่ทุกมุมของห้างแหละครับ แต่ผมอยากเข้าห้องน้ำแถว ๆ แผนกเครื่องครัว ถึงมันจะอยู่ไกล แต่คนน้อย ห้องน้ำก็ใหญ่และคล้ายจะสะอาดกว่าโซนอื่น ส่วนมากที่ไปเข้าใช้จะเป็นพวกพนักงานของโซนแถวนี้สะส่วนใหญ่ ผมเดินมาถึงก็เห็นว่าไม่มีคน แต่พอเดินมาตรงโถฉี่เลยเห็นว่าในห้องส้วมมีคนใช้อยู่ 1 ห้อง ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็ฉี่ของตัวเองไปจนเสร็จ สักพักได้ยินเสียงเหมือนอะไรตก ก็เลยหันไปตามต้นเสียง เป็นมือถือครับ ตกมาจากห้องที่ปิดประตู ผมฉี่เสร็จพอดี ก็เลยทำหน้าที่พลเมืองดีไปหยิบคืนเจ้าของ

"เดี๋ยวผมเก็บให้ครับ"

3 K; C/ s( k8 H

ก็ไม่รู้ว่ามันตกลงมาอีท่าไหนถึงกระเด็นออกมาไกลจากห้องน้ำขนาดนี้ พอก้มเก็บก็เห็นว่ามันกำลังเล่นคลิปอยู่ ซึ่งเป็นคลิปหนังโป๊ชายกับชายด้วย ผมรู้เลยว่ามีคนกำลังช่วยตัวเองอยู่แน่ ๆ สงสัยจะเสียวจนมือไม้อ่อนทำมือถือตกมาแบบนี้...

"..."

6 U( gl5 y: S7 _( Q/ i" o0 p
- G" I* u5 v1 K2 ^: f6 {' K, I: |7 k

ไม่มีเสียงใด ๆ ออกมาจากห้องน้ำ ผมพอเดาได้แหละ เป็นผมก็คงอายเหมือนกัน ผมเลยก้มส่งคืนมือถือผ่านช่องว่างระหว่างพื้นกับประตู แต่ผมจงใจส่งให้ต่ำ ๆ เพราะอยากรู้ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่กันแน่ เลยจะสังเกตมือของเจ้าของมือถือ เป็นมือขาว ๆ ครับไม่ได้ดูหยาบกร้านเกินวัย คล้ายมือพวกวัยรุ่น ผมก็เดินไปล้างมือก่อนจะออกจากห้องน้ำไป แต่ไม่ได้ไปไหนกไกลครับ ผมหามุมแอบอยู่แถวนั้น ผ่านไป 5 นาที ก็มีพนักงานชายคน 1 เดินออกมาจากห้องน้ำ หล่อสูงเลยละครับ ผมสงสัยว่ามาจากแผนกไหนก็เดินตามไปห่าง ๆ จนรู้ว่าเป็นพนักงานจากแผนกของเล่นเด็ก พอรู้ว่าเขาอยู่ไหนแล้ว ผมก็เลิกสนใจ แล้วไปทำธุระของตัวเองต่อ แถมยังหาอะไรกินอีก ใช้เวลาร่วมชั่วโมง ตอนที่กำลังกลับบ้านผมก็นึกขึ้นได้ว่าอยากได้ของที่แผนกของเล่นเด็กพอดีเลยว่าจะวนไปดูหน่อย และแอบอยากดูหน้าพนักงานคนนั้นชัด ๆ พอเดินมาเจอผู้ชายคนนั้นกำลังยืนเล่นมือถืออยู่ ชัดเลยจำเคสมือถือได้ ผมทำทีดูของว่ากำลังหาสินค้า เขาก็รีบเข้ามาบริการทันที

; n. g" t6 x' M8 j" p. W) C$ X

"หาอะไรอยู่หรือเปล่าครับ" เสียงนี่แบบสุขุมนุ่มลึกสุด ๆ แค่ได้ยินก็เก็บเอาไปฝันได้แล้ว

( o0 r/ C5 F, u8 n

"กำลังสนใจพวกนี้ครับแต่ว่ายังไม่เคยเล่น ตอนงานโชว์แสดงครั้งก่อนเห็น เลยอยากสะสม..."

"ถ้ามือใหม่เลยแนะนำพวกนี้ครับ ประกอบสำเร็จแล้ว"

ผมทำทีหยิบมาดู แต่ก็มองออกว่ามันเป็นงานหยาบ แบบไว้หลอกขายเด็กเล็ก มากกว่าจะเป็นให้พวกนักสะสม

"มันดูไม่เหมือนอันที่เห็นในงานเลยครับ เห็นสตาฟในงานบอกว่า มันประกอบจากชิ้นส่วนเป็นร้อย ๆ ชิ้นไม่ใช่เหรอ..."

! NW0 S* l5 O

"อ่อ คงเป็นแบบนี้ครับ..."

) r; I) ?7 p2 [7 C

ผู้จบพี่พนักงานชายก็เดินนำไปยังอีกด้านของเช้ว ที่มีตัวอย่างหุ่นยนต์อยู่หลายตัวกับกล่องโมเดลหลายกล่อง ผมเดินดูไม่นานก็เห็นกล่องโมเดลหุ่นยนต์ตัวที่ตามหาอยู่พอดี เลยเดินไปหยิบมัน ถึงจะดีใจแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา

6 `1 @N5 b$ N* _( g& P

"ชอบตัวนี้หรือครับ ตัวนี้ถ้าประกอบเสร็จจะเป็นแบบนี้เลยครับ..."

" j" ~0 D# A2 M2 q! W

ผมมองดูตัวอย่างหุ่นรุ่นนี้มันผ่านการประกอบและผ่านการคัสต้อมแล้ว งานคัสต้อมก็โอเคเลยละ เอาจริง ๆ2 สัปดาห์ก่อนเนสเคยมาส่องอยู่ แต่เหมือนสินค้าหมด แถมบนเช้วก็ยังไม่มีตัวอย่างหุ่นยนต์เยอะเท่านี้ ด้วยความสงสัยว่าใครประกอบพวกมันกับคัสต้อม เลยแกล้งโง่ถามออกไป

$ x. a% b* V?( @: e

"ถ้าประกอบเสร็จมันจะสวยแบบนี้ไหมครับ"

"อ่อไม่ครับ ตัวอย่างพวกนี้ผ่านการตกแต่งใหม่"

"โอ้... ผมอยากได้ตัวแบบนี้ด้วยสิ แต่ไม่รู้จะต่อได้ไหม ว่าแต่หุ่นตัวนี้ใครต่อไว้เหรอครับ"

8 Q0 V9 l5 [& ]/ i. R, ?0 p

ได้ทีผมก็ถามออกไป ถ้างานคัสต้อมดีแบบนี้ผมจะได้ติดต่อไว้จ้างงานคัสต้อม แต่จริง ๆ ผมก็คัสต้อมเองได้ละครับ ติดตรงที่ขี้เกียจ ส่วนมากซื้อไปเก็บสะสมทั้งกล่อง ที่ประกอบและคัสต้อมพอโชว์ได้ มีไม่กี่ตัว นอกนั้นเลี้ยงในกล่องไว้แบบเดิม ส่วนพี่พนักงานคล้ายจะเขินหลังผมถามออกไป

"ผมประกอบครับ"

ส่วนในใจหลังที่ผมได้ยินคำตอบ ร้องเสียงดังว่า เห้ยพวกเดียวกัน... แต่ก็ต้องทำมึน

% ^. P- ]" l2 k& {. I2 N( s# z2 H- P

"โห สุดยอดไปเลย ผมจะประกอบออกมาได้แบบนี้ไหมเนี่ย แล้วถ้าผมซื้อไปแล้วผมต่อไม่ได้ พี่จะช่วยผมได้เปล่าครับ..."

3 J9 z2 S5 r( L' ~4 [1 e

"การค่อย ๆ ประกอบเป็นอะไรที่เพลิดเพลินนะครับ ถ้าได้ประกอบเอง แต่ถ้าประกอบไม่ได้จริง ๆ ผมพอช่วยได้อยู่ครับ..."

พอได้ยินคำตอบ ผมก็นึกอะไรแผลง ๆ ขึ้นมาได้ ไหนจะหล่อไหนจะมาชอบแนวเดียวกันอีก เลยอยากทำความรู้จักแบบจริงจัง

$ q2 v5 }: i" m# W; r

"งั้นผมซื้อกล่องนี้เลยครับ แต่ผมจะให้พี่สอนผมประกอบนะ เมื่อผมทำเป็นแล้วจะได้มาซื้อไปประกอบเองครั้งหน้า พี่สะดวกสอนผมวันไหนบ้างครับ ผมว่างแค่เสาร์อาทิตย์..."

; a0 E! _7 Z% x0 _+ Y% q% ~5 O) l

"เสาร์อาทิตย์นี้ผมไม่มีงานครับ นัดเวลามาให้ผมสอนได้ครับ"

"งั้นพี่เอากล่องนี้ไปคิดเงินเลยครับ แล้วผมขอฝากมันไว้กับพี่เลย เพราะผมคงต้องให้พี่สอนที่บ้านพี่แล้ว ผมซื้อของแพงขนาดนี้คงเอาไปประกอบที่บ้านผมไม่ได้ พ่อแม่คงไม่พอใจ..."

* w6 E) u- `5 C$ l

"อ่อ... ได้ครับ"

$ y& i8 K9 A6 {6 F

จากนั้นผมก็ตามพี่เขาไปจ่ายเงิน แล้วเงินสามพันกว่าบาทก็ลอยออกจากกระเป๋าไป พวกเราแลกเบอร์ติดต่อกันไว้ พี่เขาชื่อปอนน่าจะอายุ 22 - 23 ก็ไม่รู้ว่ามีแฟนหรือยัง แต่พอไปบ้านเดี๋ยวก็รู้เอง

เช้าวันเสาร์ ผมจัดการแต่งตัวที่คิดว่าหล่อที่สุด จากนั้นก็นั่งรถสองแถวไปลงตรงที่นัดกับพี่ปอน จริง ๆ ผมมีทั้งรถยนต์ส่วนบุคคล จักรยานยนต์ก็มีครับ แต่ติดว่าในเมืองการจราจรหนาแน่น มันเป็นสิ่งที่ผมไม่ชอบที่จะขับรถในเมือง เลยอาศัยนั่งรถประจำทางเอา ได้ยืนบ้างตามกรณี มันสนุกดีครับได้พบคนหลายคนดีไม่เหงา สักพักพี่ปอนก็โทรมาครับบอกว่าแกจอดรถรออยู่ตรงไหน พอผมเดินไปถึงก็เห็นแล้วตกใจเลย พนักงานห้างขับ BMW เนี่ยนะ แต่ก็ไม่อยากคิดมากอาจเป็นรถคนอื่นยืมมาก็ได้ ผมสวัสดีพี่ปอนตามมารยาทตอนขึ้นรถ แต่ตอนนี้หัวใจผมแบบเต้นแรงเลยครับ ตอนเจอกันครั้งแรกในชุดพนักงานก็ว่าหล่อแล้ว แต่วันนี้เจอในลุคชุดไปรเวทเสื้อยืดกางเกงยีนรองเท้าผ้าใบ มันทำให้เห็นรูปร่างได้ชัดขึ้นครับพี่ปอนหุ่นดีพุงไม่ออก แถวทรงผมวันนี้แบบทำให้หน้าพี่ปอนต่างจากเมื่อวานมาก เมื่อวานอาจเพราะต้องทำงานเลยทำผมเปิดหน้าผากให้ดูเรียบร้อย วันนี้ไม่ได้ทำผมอะไรปล่อยผมปกหน้าทรงสบาย ๆ แถมเพิ่งสังเกตว่าแกเจาะหูด้วย เมื่อวานแกคงไม่ใส่ เชี้ยยยยสเปกเลย ผมถึงนี้ร้องลั่นในใจ ลุคพี่ปอนตอนนี้อ๊อปป้ามากและด้วยพี่ปอนคุยสนุกครับ ต่างกับเมื่อวานเลย แกคงต้องสำรวมครับเพราะเมื่อวานอยู่ในเวลางาน รู้ตัวอีกที่รถก็เลี้ยวเข้ามาในหมู่บ้าน ผมแบบโคตรตกใจ เพราะหมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านคนรวยครับ บ้านหลังเล็กสุดในโครงการก็ 3 ล้านแล้ว ทำไมผมถึงรู้อะเหรอ เพราะมันเป็นหมู่บ้านที่เจ้าของโครงการเดียวกับหมู่บ้านที่ผมอยู่ แค่ว่ามันอยู่กันคนละฟากเมือง...

8 S( I$ G, a& \# Q' E8 h$ ]# n

รถพี่ปอนเข้าไปจอดในบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ ใหญ่มากครับใหญ่กว่าบ้านผมอีก พอลงจอดพี่ปอนก็บอกว่าบ้านนี้เป็นบ้านพ่อกับแม่พี่เขา บ้านเขาอยู่อีกหลัง ผมก็ยังงงแต่ก็เดินตามแกไป เป็นบ้านที่อยู่ติดกันมีการเจาะทุบกำแพงทำสวนหย่อมใหม่ ให้ได้พื้นที่มากขึ้น บ้านอีกหลังเป็นบ้านเดี่ยว 2 ชั้น ในโครงการที่หลังเล็กครับ แต่หน้าบ้านมีบิ๊กไบค์จอดอยู่ 3 คัน ผมนี่แบบ เห้ย ๆ พนักงานคนนี้มันลูกคุณหนูปลอมตัวไปทำงานเปล่าวะ พอผมเข้าไปถึงห้องที่น่าจะเป็นห้องรับแขก เท่านั่นละ เป้ในมือผมตกลงพื้นเพราะมือไม้อ่อน นี่มันสวรรค์ชัด ๆ สวรรค์แบบที่ผมวาดฝันไว้ ตู้โชว์มากมาย มีหุ่นยนต์โมเดลซีรีส์ แบบต่าง ๆ ทั้งใหญ่เล็กตามสเกลรุ่นของมันทั้งห้องรับแขก นอกจากโมเดลหุ่นยนต์แล้วพี่ปอนเหมือนจะสะสมฟิกเกอร์อนิเมะดัง ๆ อีกหลายเรื่อง

) U! S% f' j4 f7 u/ a9 x. VP

"พี่ปอนนี่บ้านพี่จริงเหรอ..."

ผมนี่แบบต้องหันไปถามอีกรอบ ก่อนหน้าก็แอบมองพี่เขาในทางร้ายนิดหน่อย

9 E- j0 _7 z/ k% g( K0 Z$ n

"ก็บ้านพี่ครับ ต้องการดูโฉนดบ้านหลังนี้ไหมละ..."

: Z0 \2 yn1 f, _4 i4 k

"ถ้าพี่ไม่มีแฟนผมขอจีบเลยได้ไหมเนี่ย นี่มันบ้านคอลแล็กชันมาสเตอร์ในตำนาน..."

ปากผมมันไวครับ ถึงผมไม่ได้คิดอะไรมาก แค่พูดขำ ๆ ออกไป แต่ดูเหมือนพี่ปอนจะตกใจ แต่ก็แค่ยิ้มพร้อมกับเดินนำไปเปิดห้องที่อยู่ไม่ไกลมาก พอผมเดินเข้าไปเท่านั้นละ ในใจแบบเห้ย ๆ นี่พี่ปอนมันไม่ธรรมดาแล้ว เพราะห้องนั้นถูกออกแบบใหม่อย่างดี ทำเป็นชั้นโชว์และมุมเวิร์คช็อปที่มีตู้และที่ดูดลมระบายอากาศออกภายนอก กลางห้องเป็นโต๊ะหินอ่อนอย่างดีบนโต๊ะมีถุงห้างที่พี่ปอนเป็นพนักงาน ซึ่งมันก็คือกล่องโมเดลที่ผมฝากพี่ปอนไว้วางอยู่

3 f+ q% I8 Z) q2 Z6 H: s

"นั่งก่อน ๆ"

พี่ปอนบอกผมก่อนจะเดินไปเปิดแอร์ห้อง พร้อมกับไปกดเครื่องอะไรบางอย่างพร้อมกับพูดใส่เครื่องนั้นไป ว่าขอน้ำส้มสำหรับ 2 ที่ มันเป็นอินเตอร์คอมครับ ที่ไว้ใช้เรียกพูดคุยกันกับเครื่องอื่น

$ j9 B0 Q0 q9 n9 J. s' |/ f! ~# \

"พี่ปอนผมถามจริงพี่รวยขนาดนี้ยังไปเป็นพนักงานห้างอีกเหรอ..."

- z$ m) ?& K: W

"ก็อยากทำงานอยู่กับของที่ชอบ อยู่บ้านเฉย ๆ มันเหงา ออกไปทำงานสนุกดี..."

9 _$ h! ^4 `5 GZ

"ผมก็พอเข้าใจ แล้วพี่ปอนมีแฟนยัง..." ผมถามตรง ๆ เลยครับ ทั้งสเปกทั้งนิสัย ทั้งงานอดิเรกไลฟ์สไตร์ตรงกันแบบนี้ไม่รอแล้ว

! ?6 w$ Z! M9 [8 k' I+ V

"นี่กะจีบกันเลยเหรอ..."

% t. u" f, i5 Y. q1 u+ d- a

"ผมบอกความจริงก็ได้ เมื่อวานผมว่าจะจีบพี่อยู่แล้ว เลยทำทีเป็นว่าให้มาสอนต่อโมเดลที่บ้านพี่ เพราะคิดว่าเป็นพนักงานธรรมดา ถ้าใช้อำนาจเงินคงอาจซื้อใจได้ไม่ยาก แต่ดูเหมือนผมต้องทิ้งแผนชั่วร้ายนั้นทิ้งไปแล้วละ..."

) ~% B% }& S5 k5 v* W, ?, r

พอผมเจอแบบนี้ก็ไม่อยากหลอกพี่ปอนแล้ว สู้พูดไปตรง ๆ ดีกว่า เหมือนอีกฝ่ายจะตกใจ แล้วก็ขำออกมาจนผมถามกลับ

4 b7 @/ P. @8 }) d4 r, m

"มันน่าขำมากเหรอพี่"

4 G5 X4 w* m4 P1 d% m

"เปล่า ๆ แค่รู้สึกเนสเป็นคนตรงกว่าที่คิด..."

1 W$ }1 o6 a+ z7 d; CD

"แล้วตกลงมีแฟนยัง ผมจะได้จีบ..."

"ไม่มีโสดสนิท แต่ไม่กลัวว่าพี่จะไม่ชอบผู้ชายเหรอไง..."

; q0 _0 u' O& z8 i

"ผมรู้ว่าพี่เป็นแบบผม เพราะเมื่อวานผมเป็นคนเก็บมือถือในห้องน้ำให้พี่เองละ"

3 S4 }- S" _9 L! ^- ]- I' z

เกิดเดทแอร์ขึ้นมาช่วงหนึ่งทันที

0 [( j7 l0 D; f* d4 S$ c# w) {6 s, D% Y- V) z

"แล้วรู้ได้ไงว่าเป็นพี่ในห้องน้ำ..."

" L+ i: r% J% Y4 `% X

"พายกระซิบบอกว่าพี่ต้องหล่อแน่ ๆ ผมเลยรออยู่หน้าห้องน้ำ รอแป๊บเดียวพี่ก็ออกมา แถมช่วงนั้นใครเข้าใครออกผมจำได้ แถมหลักฐานก็เป็นมือถือกับเคส อันนี้" พูดจบผมก็ชี้นิ้วไปยังมือถือที่วางบนโต๊ะข้างพี่ปอน

ผมเองก็รู้สึกอายเหมือนกันนะ ทำตัวโรคจิตยืนรอคนอื่นหน้าห้องน้ำ แต่แล้วน้ำส้มก็มาเสิร์ฟ ทำให้ผมมีเวลาคิดอะไรต่อนิดหน่อย อาจจะรวมถึงพี่ปอนด้วย

"แล้วตกลงผมจีบได้ไหมพี่"

"เราจะจีบพี่ยังไง ไหนลองบอกมาสิ"

"นั่นสิแผนการซื้อใจด้วยเงินก็คงไม่ได้ผล แต่ผมชอบพี่เพราะพี่มีสิ่งที่ชอบเหมือนผม และพี่เองน่ารักหุ่นดี สเปกผมเลยบอกตรง ๆ ก็อยู่ที่พี่ปอนแล้วว่าจะเปิดใจให้ผมไหม..."

# u' F_+ h- c, I

"พูดตรงดี พี่ก็คิดว่าชอบเนสอยู่นะ งั้นเราลองมาคบแบบเพื่อนกันก่อน ถ้าไปกันได้ค่อยคบเป็นแฟน โอเคปะ"

1 p- V) O: G% q: K! p! |

"ได้ครับ แต่แอบเสียดาย นึกว่าจะได้ขึ้นเตียงกันเลย..." ผมได้ทีแซวไปหน่อย

3 B2 D4 b% S. y; P, Q) ]& c7 X

"นั่นก็ไวไฟไป แล้วตกลงโมเดลนี่ว่าไง จะให้สอนประกอบไหม..."

"ไม่ต้องสอนแล้วครับ แต่อยากประกอบมันด้วยกัน อย่างน้อยเพราะมันก็ทำให้เรามาอยู่ที่นี่ด้วยกัน"

( O. D" N, m2 j5 m, Q( A/ f; x/ {

พี่ปอนไม่พูดอะไรก็เดินไปเตรียมของที่ต้องใช้ในการประกอบหุ่นยนต์โมเดล จากนั้นเราก็พูดคุยกันไปเรื่อยจนเที่ยงวัน กินข้าวเที่ยงด้วยกันจนเวลาผ่านไปเย็น พวกเราก็ยังประกอบหุ่นตัวนั้นไม่เสร็จ สุดท้ายพี่ปอนก็มาส่งผมที่บ้าน

+ g( h: V- ^' a! ]# l% r7 K! M" M0 C7 }

"เห็นปะพี่ปอน พวกเราเหมือนกันหลายอย่าง ขนาดหมู่บ้านยังชื่อเดียวกันเลย..."

"เอ่อ จริง"

"พี่ตามผมขึ้นไปห้องผมก่อนนะค่อยกลับ ผมก็มีของอยากอวด"

% d; X: [: i& Q$ P' M; X& k

มีการทักทายกับครอบครัวผมอยู่เล็กน้อย ผมก็แนะนำว่าเป็นเพื่อนที่จะมาช่วยทำของเล่นที่ผมสะสม พ่อแม่ผมเลยเลิกสนใจพี่ปอน พวกเราเลยขึ้นมาบนห้องได้

8 ~8 V2 e; h0 LA, x0 S) Z

"เป็นไง นี่ห้องผม ถึงจะยังไม่เป็นแบบบ้านพี่ แต่ในอนาคตก็ไม่แน่นะ พวกนี้ผมคัสต้อมไว้ ส่วนพวกนี้ก็ดองไว้ แต่ต่อไปมันคงเป็นส่วนช่วยให้ผมกับพี่มีเวลาร่วมกัน..."

"โห ก็เยอะนะ ดูท่าพี่จะเหนื่อยกับเราอีกนาน..."

"แน่นอน..." ผมพูดไปยิ้มไป

"พรุ่งนี้ให้พี่มารับไหม..."

; f% ?1 s" M5 ?# d6 V- C3 ^

"ถ้าใจจริงก็อยากให้มารับ แต่ผมก็ควรเกรงใจพี่ปอนใช่ป่ะละ เลยว่าจะนั่งรถสองแถวไปเอง ยังไงก็รู้บ้านแล้วไม่หลงแน่ ๆ แค่มารับผมหน้าหมู่บ้านก็พอ"

วันอาทิตย์ผมก็นั่งรถไปหาพี่ปอน จากนั้นพี่ปอนก็ออกมารับเข้าบ้าน พวกเรานั่งประกอบโมเดลไปคุยกันไปเล่าเรื่องของตัวเองไป จนทำให้ผมรู้ว่าพี่ปอนเป็นลูกของนักการเมืองในจังหวัดนี้ บ้านพี่ปอนมีพี่น้อง 3 คน เป็นผู้ชายหมดเลย พี่คนโตชื่อปูนแก่กว่าพี่ปอน 3 ปี ส่วนน้องชายชื่อปืน อายุ 17 ตอนนี้อยู่ต่างประเทศ พี่ชายพี่ปอนแต่งงานแล้ว แยกไปสร้างครอบครัวแต่ยังอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันแค่คนละซอย พี่ปอนเรียนจบเกี่ยวกับกฏหมาย แต่ไม่ใช่สิ่งที่พี่เขาอยากเรียน จริง ๆ พี่ปอนอยากเรียนวิศวกรรมยานยนต์ แต่ก็เรียนให้พ่อแม่สบายใจ ผมเลยได้โอกาสขายมหาลัยตัวเองแนะนำให้พี่ปอนไปสมัครหลักสูตรพิเศษของมหาลัยที่ผมอยู่ เพราะมันมีสาขาที่พี่ปอนสนใจด้วย เราต่อโมเดลกันจนเสร็จแล้วครับ เหลือเพียงแต่งมันให้สมจริงสวยงาม แต่เวลาพวกเราหมดแล้ว เพราะเนสต้องกลับมหาลัย คงต้องเป็นเสาร์อาทิตย์หน้าพวกเราถึงจะทำกิจกรรมสานสัมพันธ์ได้อีก เย็นนั้นเป็นพี่ปอนอีกครับที่ขับรถไปส่งผมที่มหาลัย จริง ๆ พี่ปอนก็อยากเข้าไปดูหอพักผมนะ แต่บุคคลภายนอกเข้าไม่ได้ เลยต้องแยกกันตรงนั้น

; nP) d4 S9 N, K+ U# E! N: j, Y

แต่ช่วงเย็น ๆ ที่พี่ปอนเลิกงานแล้ว แกจะโทรมาคุยกับผมครับ นับว่าเป็นเรื่องที่ดี เพราะการที่พี่ปอนเป็นฝ่ายโทรหาผมก่อน หมายความว่า ทางนั้นก็เริ่มสนใจในตัวผมบ้างแล้วเช่นกัน ผมตั้งใจเรียนรวมถึงทำกิจกรรมสาขา ช่วยงานเพื่อน ช่วยงานรุ่นพี่ไปตามปกติ จนมีวันหนึ่งที่พี่ปอนโทรมาตอนกลางวัน ในจังหวะที่ผมเข้าเรียนพอดี

% p, z9 U. J& {- n: ~9 [

"เนสพี่โทรมากวนหรือเปล่า..."

; i' `* U0 \4 {: Z" _9 ]4 K

"ว่าไงพี่ปอนคุยได้ อาจารย์ยังไม่เข้าคลาสครับ"

"ตอนนี้พี่อยู่มหาลัยเราแล้ว แต่พี่หาศูนย์บริการนักศึกษาไม่เจอ..."

"พี่จะไปทำอะไรที่นั่นอะ"

1 k4 z+ M4 W0 \3 M# U2 B

"จะไปคุยเรื่องสมัครเรียนที่เนสเคยบอก แต่พี่ไม่ชินทาง เราโดดเรียนมาหาพี่ได้ไหม..."

"ได้ ๆ เรื่องโดดเนสชอบ"

/ `0 n& n! b/ ]# l$ }A' G3 m" p$ [

ผมรีบวางสายหนีเพื่อนออกจากห้องเรียนทันที โดยพี่ปอนรออยู่หน้าหอของผมครับ แล้วก็เป็นอีกครั้งที่หัวใจผมเต้นแรง เพราะพี่ปอนวันนี้ไม่ได้อยู่ในชุดพนักงานห้าง ไม่ได้อยู่ในชุดไปรเวท แต่อยู่ในชุดที่หล่อและดูสุภาพมาก เสื้อเชิ้ตสีขาวผูกเน็กไทน์ กางเกงสแลคสีดำรองเท้าหนังขัดจนเงา มันคล้ายยูนิฟอร์มนักศึกษาเลยครับแค่ไม่มีสัญลักษณ์มหาลัย แต่ชุดที่พี่ปอนใส่มันดูแตกต่าง ดูเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน ผมเดินเข้าไปหาอย่างเหม่อลอย

4 R$ }* D* O" l. X/ S1 N

"เนสทำหน้าแบบนั้นพี่มีอะไรผิดปกติเหรอ..."

คล้ายพี่ปอนจะตกใจนึกว่าตัวเองมีอะไรผิดปกติ แกก็ดูกางเกงดูเสื้อ ขนาดเป้ากางเกงแกยังเช็คว่ารูดซิปมาไหม

) t: \! a! v2 k0 F# A

"พี่ปอนหล่อวะ ผมแบบใจจะละลาย ชักไม่อยากให้พี่เรียนมหาลัยผมละ"

& [D, W; b8 V8 P

"ทำไมล่ะ"

"มหาลัยผมเสือสิงห์ที่อยากกินพี่คงมีเยอะมาก ผมตัวคนเดียวจะไปสู้รบกับพวกมันได้ไง"

"บ้า พี่ไม่ใช่คนใจง่ายนะ"

( `0 z2 C' E8 ~! r& R: u_

"พูดได้นิ เดี๋ยวพี่เจอคนหล่อน่ารักกว่าผม ยังจะพูดแบบนี้อีกไหม แต่ช่างเถอะ เราไปกันได้ยังครับผมร้อนแล้ว"

ผมพาพี่ปอนไปยังศูนย์บริการนักศึกษาครับ ให้พี่เขาเข้าไปพูดคุยเรื่องหลักสูตรพิเศษ ก่อนจะต้องไปอาคารสำนักวิชาวิศวกรรม เพื่อคุยกับอาจารย์สาขายานยนต์ สรุปว่าพี่ปอนสามารถสมัครได้ แต่ต้องรอเทอมหน้าครับ วันนั้นทั้งวันผมไม่ได้เข้าเรียน เดินตามพี่ปอนไปตามที่ต่าง ๆ จนเสร็จธุระก็เกือบเย็น

5 W6 F; k, j8 _* k7 V) [% G

"เหนื่อยไหมเนส"

"ไม่เลยพี่ อยู่กับพี่แบบนี้ทั้งวันยังได้"

6 ]# O. m0 e' x9 O; o7 w# R

"หยอดเก่งจริงเรา..."

: W3 z* ~+ W. z/ z* l. c

"ด้านได้ อายอด ครับ"

"เนสพาพี่ทัวร์รอบมหาลัยได้ปะ"

"ได้อยู่แล้วงั้นให้ผมขับรถให้ไหม..."

2 w1 a' s& X! B

"เราขับเป็นด้วยเหรอ เห็นชอบนั่งรถสองแถว"

# u* a+ X! v+ K. |5 ?, b

"โธ่พี่เป็นดิครับ ไม่เชื่อดูใบขับขี่"

สุดท้ายผมก็ขับรถพี่ปอนทัวร์ส่วนต่าง ๆ ของมหาลัย จนไปจบที่ร้านอาหารในอาคารวิจัยแห่งหนึ่งที่หรูพอใช้รับแขกได้ มื้อนั้นพี่ปอนเลี้ยงผมจนอิ่มตอบแทนเรื่องที่อยู่เป็นเพื่อนคุยธุระ

) |3 |$ A( n% l7 A

"ไม่นึกว่าพี่ปอนจะสนใจมหาลัยผม จริง ๆ มหาลัยอื่นก็มีนะ อาจจะดังกว่านี้ด้วย"

7 x, ~G+ c+ k% R. I) z, M2 F

"มันใกล้บ้านและก็ใกล้เนสด้วยไง"

"เขินวะ เห็นปะพี่ก็หยอดผม"

"เอ้า นายหยอดมาเราหยอดกลับ ไม่โกง..."

จากนั้นพวกเราก็พากันขำ พี่ปอนไปส่งผมที่หอครับ แต่รอบนี้พี่ปอนเข้าได้เฉย เพราะ รปภ. คิดว่าพี่ปอนเป็นนักศึกษา ผมเลยรีบดึงพี่ปอนไปห้องทันที หอผมเป็นหอมีห้องน้ำในตัวครับ ในห้องมีเพื่อนรูมเมท กับรุ่นพี่อีกคน แต่พวกนั้นตอนเย็น ๆ ไม่ค่อยอยู่ห้องครับ ออกไปกินเที่ยวกว่าจะกลับก็เกือบเที่ยงคืน จริง ๆ ผมก็ไม่สนิทกับพวกนั้นเท่าไหร่ เพราะคนละแนวกันเลย เพราะผมไม่ใช่สายเที่ยวหนักแบบพวกนั้น แต่ก็พูดคุยกันได้ พวกนั้นก็เป็นคนดีครับแต่คนละไลฟ์สไตร์ ผมเปิดห้องผายมือเชิญแขกเข้าไปก่อน

/ M( J0 t: Z, S' w

"หอในของที่นี่เป็นแบบนี้เอง" พี่ปอนก็เดินดูห้องผม ก่อนจะยิ้มพูดว่า

"ตรงนี้คือเตียงกับโต๊ะเนสใช่ปะ"

"ทำไมพี่รู้ละ"

"ก็เนสเคยบอกว่าเราเหมือนกัน งั้นพี่ก็ต้องรู้สิว่า เป็นพี่จะจัดโต๊ะกับเตียงแบบไหน..."

"อืม ถือว่าเก่ง..."

7 {- Z1 ]6 [1 u: f9 s' m* v5 _

ผมเลยได้ทีเสิร์ฟน้ำรับแขกครับ พี่ปอนบอกยังไม่อยากกลับเลยนอนนั่งเล่นคุยกับผมอีกพักใหญ่

"ถ้าเทอมหน้าพี่มาเรียน เนสไปเป็นรูมเมทพี่ไหม..."

: O8 n- k$ P# x2 m3 v

อยู่ ๆ อีกฝ่ายก็พูดขึ้นมาแบบนี้ฝันผมคงอีกไม่ไกล

1 u% {# `1 g0 M3 K6 V

"ได้สิครับ อยากให้เป็นมากกว่ารูมเมทก็ได้นะ"

, W$ X! l4 j( e/ ^5 q

แล้ววันเวลาก็ผ่านไปเร็วราวกับนิยายที่แต่งให้อ่านในอินเตอร์เน็ต ผมกับพี่ปอนเราสนิทกันมากขึ้นครับ ตลอดหลายวันหยุดที่ผ่านมาผมก็ประกอบต่อโมเดลกับคัสต้อมพวกมันได้หลายตัวแล้ว ฝีมือผมก็ดีมากขึ้น งานที่ห้างพี่ปอนก็ยังทำอยู่ แต่เทอมหน้าพี่ปอนจะเหลือทำเพียงไม่กี่วัน เพราะต้องเข้าเรียนคลาสหลักสูตรพิเศษ การเทียบโอนรายวิชาจากอีกมหาลัยเหมือนจะได้เพียงไม่กี่ตัว ทำให้มีบางคลาส อาจจะต้องเข้าเรียนกับนึกศึกษาในคลาสปกติ แต่หลัก ๆ คือเรียนวันเสาร์ แน่นอนว่าพี่ปอนจะหาเช่าบ้านแถวมหาลัยอยู่ เพราะมันเป็นส่วนตัวกว่าไหนจะเรื่องที่จอดรถ แล้วทำไมยังต้องเช่าบ้านทั้งที่พวกเราก็เป็นคนพื้นที่ เพราะมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสะดวกในการเดินทางครับ รวมถึงสะดวกต่อพวกเราที่จะได้อยู่ด้วยกัน แล้ววันที่มีอิเว้นท์วันเกิดบ่อมก็มาถึง ผมเลยโทรไปหาพี่ปอนเพื่อชวน ซึ่งพวกเราเคยคุยกันมาก่อนบ้างแล้วในเรื่องนี้

"พี่ปอน เพื่อนผมมันฝากมาบอกว่า ให้ชวนพี่ไปด้วย พี่อยากไปกับผมไหม"

" C& n) l* N, Z) U7 ^

"งานวันเกิดบ่อมอะเหรอ..."

"ใช่พี่ แล้วแต่พี่นะครับ แต่ผมอยากให้พี่ไป ผมจะได้กินเหล้าได้ แล้วพี่ปอนจะได้เก็บศพผมไปส่งบ้าน"

& N6 i7 b& O0 w- A. l$ g; c: Y, k- j$ e7 [

จริง ๆ แล้ววันเกิดบ่อมมัน 2 วันก่อนครับ แต่มันเลื่อนมาเป็นคืนวันศุกร์เพราะจะได้จัดกันหนัก ๆ ได้

"ได้ ๆ เดี๋ยวถึงหอเนสแล้วพี่จะโทรไปนะ"

"ครับ จุ๊บ ๆ"

พอผมกับพี่ปอนเราสนิทกันมากขึ้น พวกมุกอะไรพวกนี้เลยมีเล่นกันประจำ ตอนนี้เรายังอยู่สถานะเพื่อนอยู่นะครับ พี่ปอนก็พูดคุยด้วยตลอด แต่จะไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับเพศเลย อย่างมากมีแค่ผมหลอกจับมือกับหลอกกอดพี่ปอน ไม่นานมากนักพี่ปอนก็มารับผมครับ พวกเราออกเดินทางไปที่ผับแห่งหนึ่งในเมือง โดยบ่อมเป็นเจ้าภาพเลี้ยงทั้งโต๊ะ จริง ๆ ก็ไม่กี่คนครับแค่พวกสนิท ๆ กัน มี บ่อม เต้ย พล ต้า กับเพื่อนอีก 3 คน รวมเนสกับพี่ปอนด้วยทั้งหมด 9 คน ครับ เนื่องด้วยตกลงกันว่าพี่ปอนคอยเก็บศพเนส พี่ปอนเลยกินไปแต่น้ำอัดลม ส่วนผมจัดเต็มที่เลยครับ ดวนแก้วกับเพื่อน ๆ ไปเลยว่าใครจะตายก่อนกัน แล้วศพแรกก็มาครับเป็น ต้า จากนั้นตามด้วย เต้ย แล้วก็ผม ใช่แล้วครับผมเมาสลบไปแล้ว รู้ตัวอีกที่ผมก็เหมือนกลับมานอนที่เตียง ตอนนี้เริ่มมีสติขึ้นมาหน่อยและปวดฉี่มากอยากเข้าห้องน้ำ แต่ว่าห้องนี้มันไม่ใช่ห้องผม ไม่ใช่บ้านผม ช่วงกำลังมึนงงอยู่นั่นเอง พี่ปอนก็เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ

"สร่างเมาแล้วเหรอเรา..."

. |8 m1 {& i/ Y- J

"ยังพี่ มึน ๆ แต่ผมอยากเข้าห้องน้ำ..."

0 Q+ z; H2 r% {f

ผมเลยพยายามจะลุก แต่ก็เหมือนโลกหมุนไวเกินจะเดินให้ตรงก็ลำบาก

"มา ๆ พี่ช่วย"

แป๊บเดียวผมก็มาถึงห้องน้ำเห็นโถฉี่ที่ผนังพอดี มันเป็นห้องน้ำที่มีทั้งโถฉี่ ชักโคก อ่างอาบน้ำ แยกโซนแห้งเปียกชัดเจน ผมยืนฉี่อย่างยากลำบากแต่ก็สามารถผ่านมันไปได้ ก่อนจะเดินไปล้างมือก็เห็นพี่ปอนใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวยืนพิงประตูห้องน้ำอยู่

" R( A+ h8 Q# F+ h8 T, A8 W1 r

"ไหวไหม..."

"พี่ปอนเนสอยากอาบน้ำอยากแช่น้ำอุ่น..."

5 m* L9 E) @. j% T

"เอาจริงดิ เช็ดตัวก็พอมั้งพี่ว่า"

! e9 T! ~# [: i0 D

"เนสอยากแช่น้ำอุ่นกับพี่ปอนอะ"

4 n$ [5 y( l7 F0 d( z* j/ M: u/ m3 Y

"จะอ่อยพี่เหรอ"

W% z; P8 R+ K' N' |( y

"ใช่ อยากอ่อยมาตั้งนานแล้ว..."

0 a2 e! `7 @* K) g

สักพักผมก็เห็นพี่ปอนเดินสวนเข้าไปเปิดน้ำใส่อ่าง ก่อนจะเดินกลับมาจับผมถอดเสื้อ ตามด้วยถอดกางเกงยีน แต่กางเกงนี่ถ้าให้พี่ปอนถอดคงถอดให้ผมไม่ได้แน่ ๆ ผมเลยต้องช่วยอีกแรง ตอนนี้ผมเหลือแค่บ๊อกเซอร์เพียงชั้นเดียว คล้ายพี่ปอนจะมองออกว่าเป็นบ๊อกเซอร์ที่ไม่มีกางเกงในซ้อนอยู่ เลยถามผมว่า

3 x7 }7 A( e( P' ?% U" X, n

"ถอดตัวนี้ด้วยไหม..."

"ถอดครับ ถอดให้น้องผมที เนสน้อยอยากรู้จักกับพี่ปอนมานานแล้ว..."

เสียงขำเล็ก ๆ แว่วออกมาจากปากพี่ปอน คงเพราะขนาดเมายังหยอดแกอยู่เลย ไม่นานพี่ปอนจับผมถอดกางเกงออก และมันก็เป็นครั้งแรกที่พี่ปอนเห็นเนสน้อย มันยังไม่ตื่นครับ หลับสบาย ก่อนหน้ามันคล้ายจะตื่นไปแล้ว แต่ตอนฉี่เสร็จมันก็กลับมาหลับต่อ ผมถูกพยุงไปที่อ่างไม่นานผมก็ลงไปนั่งอยู่ในอ่างแล้ว น้ำอุ่น ๆ ที่ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นทำให้ผมรู้สึกสบายตัว ไม่นานก็เห็นอีกคนลงมานั่งข้าง ๆ เป็นพี่ปอนครับ ผมมองหน้าเสร็จก็ก้มหน้ามองปอนน้อยทันที ใหญ่เหมือนกันแหะ ขนาดยังไม่ตื่น

& p: z" |0 q# M8 s8 I" B1 Y

"ฆวยพี่ปอนไม่แข็งอวดเนสเลยอะ"

8 O7 p: p. S5 F. R, o8 O. W

"จริง ๆ ก็ตื่นเต้นเหมือนกันแหละ แต่ตอนเนสยังหลับอยู่ พี่ชักว่าวไปก่อนแล้ว..."

"อ่าว ทำไมชักมันทำไม"

"ถ้าไม่ชัก ตอนนี้สงสัยเนสกลายเป็นเมียพี่ไปแล้ว เลยต้องเอาออกไปก่อน..."

"โธ่ พี่ปอน ผมวางแผนกับบ่อมเลยนะเนี้ย ว่าจะมอมตัวเองให้พี่ลักหลับหรือโดนข่มขืน..."

$ N& h8 k7 Rc0 V- T

"นี่ไงพี่รู้ทันเรา เลยต้องจัดการตัวเองก่อน ไว้เราเป็นแฟนกันแล้วพี่จะสนองเนสให้เต็มที่เลย..."

"แล้วเมื่อไหร่ละพี่ปอน"

"เร็ว ๆ นี่ละ..."

: h, i5 i* h5 N' K* e4 ?, T

"แล้วจะทำไงกับเนสน้อย ตอนนี้มันกำลังจะตื่นแล้วนะพี่ปอน มันอยากรู้จักพี่ปอนมาก"

"ก็ให้เนสน้อยตื่นมา พี่จะทำความรู้จักมันเอง..."

7 C- P3 h3 a( o+ ^

เท่านั่นแหละครับ พี่ปอนพูดแบบนี้เนสน้อยมันก็ตื่นเลย จากนั้นตัวของผมก็โดนรั้งเข้าไปหาพี่ปอนรู้ตัวอีกที ผมก็อยู่ในวงแขนของพี่ปอนแล้ว ระดับน้ำตอนนี้ก็สูงท่วมจนส่วนล่างพวกเราอยู่ใต้ผิวน้ำ แต่เนสน้อยมันตื่นยืนเด่นเหนือผิวน้ำไปแล้ว ตอนนี้ใบหน้าของผมกับพี่ปอนเราแนบชิดกันจนแก้มของพวกเราชนกัน รู้สึกถึงความนุ่มของแก้มพี่ปอนได้ชัดเจน หลังของผมก็เบียดแผ่นอกอันหนาของพี่ปอน จนรู้สึกถึงความร้อนจากร่างกายอีกฝ่ายได้เลย ผมที่ตัวเล็กกว่า คล้ายเด็กน้อยในอ้อมกอดผู้ใหญ่ ไม่นานมือพี่ปอนก็คว้าจับฆวยของผม ผม ปราศจากการฝืนต้านแรงใด ๆ ปล่อยกายและใจไปกับมือที่เพิ่งจับมัน ความรู้สึกไม่คุ้นมือของพี่ปอนที่จับกุมฆวยของผม มันพอทำให้ผมรู้ถึงความต้องการ อย่างมาก

"พี่ปอนครับช่วยผมด้วย..."

& Z# L& o+ K8 D! p; {) _# ?

"ใหญ่กว่าพี่อีกมั้ง เนสน้อยอันนี้..."

จากนั้นมือพี่ปอนก็เริ่มรูดขึ้นลงช้า ๆ จนตอนนี้ระดับน้ำสูงท่วม ฆวยของผมไปแล้ว น้ำใสมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายใต้ผิว แต่แรงขยับของมือพี่ปอนทำให้เกิดผิวระลอกคลื่นจนภาพใต้ผิวน้ำดูยากอยู่บ้าง ผมตอนนี้พอเข้าใจนิสัยบางอย่างของพี่ปอนที่ผมไม่มี ผมทำอะไรมากไม่ได้ นอกจากนอนพิงอกให้แกช่วยชักฆวย ก่อนจะหันไปหอมแก้มขอบคุณแกเบา ๆ

"ขอบคุณครับ..."

ผมไม่ได้ร้องครางดังมากนัก แค่เสียงในคอเบา ๆ ไม่นานผมก็กระตุกพุ่งสายน้ำสีขาวเป็นสาย มันลอยไปมาตามสายน้ำ ก่อนจะค่อย ๆ จมลงก้นอ่าง ผมถูกพี่ปอนเอาน้ำลูบตัวพอเป็นพิธี คงแค่ล้างเหงือมากกว่าที่จะเรียกว่าอาบน้ำ ผมโดนพี่ปอนพยุงออกไปเช็ดตัวจนแห้ง ก่อนจะพยุงไปยังที่นอน และออกแรงอุ้มผมนอนลงบนเตียง ทั้งที่ผมยังโป๊อยู่ แต่ก็ด้วยความเพลีย ง่วง ปวดหัว ผมก็สลบหลับไป ในความฝันของผมไม่หนาวเลย มันอบอุ่นสบาย ผมก็ไม่แน่ใจว่าคืนนั้นพี่ปอนกอดผมทั้งคืนไหม...

; b3 [* H0 H% A8 V* W2 f& z% y

- W! L( N0 I4 e& |

จบ. ตอนนี้ผมแต่งเยอะกว่าแก่นเรื่องเดิมมาก เพราะโดยส่วนตัวไม่รู้จักพี่ปอนเท่าไหร่ รู้แค่ว่านางหล่อและรวยมากดูเป็นผู้ใหญ่ กว่าจะเป็นแฟนกันก็คุยกันนานเหลือเกิน แต่เป็นพวกบ้าอะไรเหมือนกันกับไอ้เนส นอกนั้นก็ฟังเนสโม้อวดแฟน... ดังนั้นในตอนนี้เลยเป็นพี่ปอนในมุมมองของผมครับที่จะพยายามบรรยายออกมา ซึ่งผมดูไม่ค่อยอิน หากไม่สนุกก็ต้องขอโทษด้วย แต่ตอนต่อไปเนสมันจะเล่าเรื่องการเป็นแฟนแล้ว พอถึงตรงนี้มันเล่าได้อารมณ์มาก ผมก็พอจะอินเพิ่ม รอติดตามกันนะครับ